Van links naar rechts Hafid Bouazza, Hans Jansen,  Theodoor Holman


Op 2 november 2004 heeft een sharia-fundamentalist Theo van Gogh vermoord. Om dat te herdenken werd in de Balie, Amsterdam, op vrijdagavond 2 november 2012 de derde Avond van de Polemiek gehouden: een avond waar geen bloed vloeit en er niemand wordt vermoord. Een tiental genomineerden voor de Scalpel-polemiekprijs kregen de opdracht daar te laten horen hoe ze in precies 500 woorden iemand Ad hominem zouden aanpakken. Hans Jansen koos voor een Ad Feminam.




Ad Feminam

Avond van de Polemiek, Vrijdag 2 november 2012


De vrouwenemancipatie is pas volledig als er in de gevangenis evenveel vrouwen als mannen zitten. Ook bij deze Avond van de Polemiek blijkt dat de emancipatie van de vrouw nog niet voltooid is, want meer dan de helft van de polemisten kiest een man als doelwit.


Mijn polemiek richt zich op een vrouw, de Arabiste Petra Stienen, eerder dit jaar door de TROS gepresenteerd als Het Mooiste Meisje van haar klas. Mijn arbeid hier is niet meer dan een daad van steun aan de vrouwenemancipatie.


Petra heeft, zie haar website, vastgesteld dat ‘de regels en de manier waarop het spel gespeeld wordt, is bepaald door mannen’. Ik kan het niet helpen, zo staat het er. Wij kijken onze ogen uit over deze gedurfde visie op de gender-problematiek. Petra gelooft niet dat vrouwen echt iets kunnen, en verlangt daarom voor hogere functies quota voor vrouwen. Vrouwen zijn immers het slachtoffer van mannenregels.


Petra heeft samen met de activist drs. Bertus Hendriks, tevens cateraar en sommelier voor de Amsterdamse rechterlijke macht, op de Nederlandse staatstelevisie het beeld geschapen dat de Arabische lente een bevrijdings-festival is, in plaats van een bewust gecreëerde chaos die zal uitlopen op een reeks van staatsgrepen door sharia-fundamentalisten en beroeps-moslims.


Bij Pauw en Witteman van 25 januari 2012 danst Petra heen en weer, van enerzijds naar anderzijds, er is geen concreet woord bij. Nou ja, het woord ‘veranderkrachten’, scherper wordt mevrouw niet. Jeroen Pauw vraagt beleefd naar anti-Westerse gevoelens in Egypte. Ze pareert hem moeiteloos: ‘Ja, op dit moment is daar wel sprake van’. Jeroen vraagt niet wanneer ‘dit moment’ dan begonnen is.


John de Mol zit ook aan tafel, en hij kent het Midden-Oosten kennelijk beter dan Petra. Hij kan na tien minuten haar gezwatel niet langer aanhoren en brengt in twintig seconden het enige controleerbare feit van de uitzending naar voren: Big Brother is in de Arabische wereld na een week van de buis geveegd.


Wat John zegt, roept in de huiskamers het vermoeden op dat er iets mis is in de wereld van onze Arabische medemens. Petra wijst er daarom fijntjes op dat er sprake is van ‘eeuwenlange beïnvloeding vanuit het Westen’. De echte politiek-correcte progressieve goedmens weet dat het uitoefenen van invloed verkeerd is, ook al is, bijvoorbeeld, uitsluitend dankzij die invloed de rioolwater-zuiveringsinstallatie in de Arabische wereld geïntroduceerd, en de slavernij afgeschaft.


13 februari is Petra weer bij Pauw en Witteman. Nu gaat het over Syrië, waar de sharia-fundamentalisten het lijken te winnen. Petra kan heel knap vies kijken bij het uitspreken van de naam van de Syrische heerser Asad. Oh wee, iemand vraagt haar naar de rol van Al-Qaïda in Syrië. Petra antwoordt, voor haar doen met grote stelligheid, dat Al-Qaïda niet populair is. Alsof populariteit er toe doet als Al-Qaïda de sterkste is.


Petra, slachtoffer spelen is niet aantrekkelijk. Hou er mee op. Vrouwen zijn niet zielig. Ja, in de islamitische wereld, daar zijn vrouwen zielig. Daal af uit de zwevende hemel en rapporteer eerlijk over die vrouwen. Je kunt het.



Naschrift:

De hele ‘Avond van de Polemiek’ is terug te zien op de site van De Balie. De Jury heeft mij voor mijn bijdrage de Scalpel 2012 toegekend. Veel dank. Mijn stuk staat afgedrukt op p. 54 van Het Parool van 3 november. De grap in de eerste zin is niet van mijzelf.